2016-11-26
Człowiek: mądrość i głupota – to zagadnienie, któremu poświęcona była akademicka konferencja teologiczno-antropologiczna TEKA. Konferencja odbyła się już po raz czwarty w Centrum Dialogu im. Jana Pawła II w Toruniu.
Spotkanie rozpoczęło się wykładem wygłoszonym przez dziekana Wydziału Teologicznego ks. prof. dr hab. Dariusza Koteckiego, który mówił nt. „Mądrość i głupota. O dwóch drogach życia w świetle Biblii.” Podkreślił, że trudno jest zdefiniować mądrość i trudno jest określić kim jest człowiek mądry. Według Biblii mądrym jest zarówno pisarz, jak i budowniczy, handlowcy oraz magowie czy astrologowie. Jako główne środowisko mądrościowe ks. prof. Kotecki wskazał rodzinę, choć mądrość przekazywana była również na dworze królewskim, w świątyni i szkole.
Prelegent wskazał na różne źródła mądrości. Według Biblii pierwszym źródłem jest doświadczenie. Na bazie tego źródła powstają kolejne: wymiana doświadczeń, refleksja nad doświadczeniem swoim i innych oraz refleksja wychodząca od wiary. - W ujęciu Biblii człowiek może kroczyć dwiema drogami: dobrą i zła. Człowiek mądry to ten, który chodzi drogą dobra – mówił ks. prof. Kotecki. Kim jeszcze jest człowiek mądry? - Mądry to rzemieślnik własnego życia – podkreślał. Człowiek jest uobecnieniem mądrości Bożej, dlatego mądrość wyraża się w respekcie względem Boga i współpraca z Nim w dziele stworzenia. W tym aspekcie człowiek stoi przed wyborem między dobrem i złem. Dobrem jest kroczenie drogą Tory, czyli prawdy objawionej przez Boga. - Mądrość jest sztuką dobrego życia – zaznaczył ks. prof. Kotecki.
W Nowym Testamencie nauczycielem mądrości jest Jezus, a mądrym jest ten, kto wzrasta w Chrystusie. Według autorów biblijnych Jezus jest uosobieniem mądrości Boga. Zatem być człowiekiem mądrym tzn. być drugim Chrystusem, czyli być do Niego podobnym. - Człowiek mądry to ten, który ufa Bogu. W przypadku Nowego Testamentu to ten, który ufa Jezusowi i naśladuje przykład Jego życia – zakończył ks. prof. Dariusz Kotecki. Czym jest głupota? Odpowiedź nasuwa się sama.
Kolejną prelegentką była dr Anna Nadolska-Styczyńska, która zaprezentowała temat poszukiwania mądrości i piętnowania głupoty w różnych kulturach. Problem ten przedstawiła w oparciu o przysłowia obecne w różnych kulturach.
Ks. prof. dr hab. Mirosław Mróz przedstawił ujęcie św. Tomasza z Akwinu. Prelegent wskazał, że mądrość jest darem od Ducha Świętego i jest fundamentem wszelkiego działania, osądzania i przenikania tajemnic. Mądrość zatem jest zanurzeniem się w Bogu. Ten, kto chce być mądrym powinien przylgnąć do Chrystusa.
Głupota może wynikać z choroby i wówczas taka głupota nie jest grzechem, ale ten, kto sam zanurza się w rzeczach ziemskich, aż do tego stopnia, że nie potrafi już dostrzegać rzeczy boskich ponosi za swoją głupotę odpowiedzialność. I taka głupota jest grzechem.
Św. Tomasz mówi także o tzw. „dobrej głupocie”. Czym ona jest? To gardzenie dobrami ziemskimi dla dóbr niebieskich. Podobnie zła mądrość to umiłowanie i uznanie za najwyższy cel dóbr ziemskich. Człowiek należący do Chrystusa, zjednoczony z Nim nienawidzi dóbr tego świata. Patrzy bowiem na wszystko oczami Chrystusa.
Dr Rafał Beszterda przedstawił kwestie mądrości i głupoty na podstawie gospodarki himalajskiej, natomiast o. dr hab. Celestyn Paczkowski OFM, prof. UMK mówił o szaleństwie świętych mnichów. Podkreślił, że być głupim w oczach świata tzn. nie szukać uznania świata, służyć w pokorze, przyjmując nawet najbardziej poniżające zadania.
W godzinach popołudniowych odbyły się panele dyskusyjne w czterech grupach, podczas których swoje referaty wygłosili pracownicy i studenci UMK.
Organizatorem konferencji byli: Wydział Teologiczny UMK, Wydział Nauk Humanistycznych UMK oraz Polskie Towarzystwo Teologiczne. Patronat medialny nad konferencją objął Tygodnik katolicki „Niedziela".
xpb