Głoszone konferencje przybliżały zagadnienia duchowości maryjnej oraz skłaniały do zastanowienia nad postawą współczesnego chrześcijanina. Tak, jak Maryja, mamy ufać Bogu i nie bać się całkowicie Jemu zawierzyć, a wtedy nasze życie będzie radośniejsze, pełniejsze i w doskonale zaowocuje – mówił ks. Wanat. Adoracja Najświętszego Sakramentu pozwalała również ugruntować usłyszane treści oraz przybliżyć do Chrystusa i Jego Matki.
16 lipca Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks. bp Józef Szamocki. „Maryja jest nauczycielką naszej wiary i towarzyszy w naszym wzroście duchowym, szczególnie w przeżywanym Roku Wiary. Uczy nas miłości Boga i bliźniego. A takim szczególnym znakiem miłości Maryi do nas jest szkaplerz” – mówił w słowie wstępnym Ksiądz Biskup.
Tematem przewodnim odpustowej homilii wygłoszonej przez bp. Józefa była wiara jako dar, którego Pan Bóg chce udzielać każdemu człowiekowi, uznawanie prawdy, że Bóg istnieje oraz wiara w Opatrzność Bożą. Zwrócił uwagę na czerpanie radości z wiary i entuzjazmu w jej przekazywaniu. „My wierzymy dlatego, że Bóg naprawdę nikogo z nas nie przekreśla i dla każdego przygotował niebo. Jak Jemu zawierzymy, to inaczej zaczynamy funkcjonować w świecie” – mówił Ksiądz Biskup. „Prawdą jest, że mogę uwierzyć w Boga, bo On najpierw uwierzył we mnie” – podkreślił. Uczestnicząc w Eucharystii wyznajemy naszą wiarę, a Bóg wie, że Go nie odrzucimy i nie roztrwonimy Jego miłości objawionej w śmierci na krzyżu i w zmartwychwstaniu. Wskazywał także, aby było łatwiej wierzyć, na otwarte niebo, z którego spływa na nas Boża łaska, łaska konieczna do zbawienia i życia z Bogiem w niebie. „Jezus wypełniając do końca wolę Bożą, dał nam swoją Matkę, abyśmy otworzyli swoje serca. Ona jest nie tylko kochającą Matką, ale pierwszą nauczycielką wiary, uczy kochać Jezusa i wypełniać objawioną w Nim wolę Ojca” – podkreślał bp Józef. Nawiązując do uroczystości Matki Bożej Szkaplerznej bp Szamocki zwrócił uwagę, że opieka Matki wyraża się w szkaplerzu. „Kto przyjmuje ten znak, chroni się w sercu Maryi, a Ona uczy nas wzrastać na drogach wiary” – dodał na zakończenie homilii.
Jak zawsze wspólna modlitwa wiernych i sióstr za klauzurą nabrała szczególnego znaczenia jedności, miłości i chęci pogłębienia swojej wiary. Oprawę artystyczną Mszy św. zapewnił chór Tibie Mariae pod dyrekcją Małgorzaty Gołuńskiej – Michna.
Na uwagę zasługuje fakt, że w tegorocznych obchodach uroczystości Matki Bożej Szkaplerznej wzięła udział liczna grupa sióstr zakonnych oraz kapłanów, którzy wraz z kolejną grupą wiernych świeckich przyjęli szkaplerz, jako „znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania” (por. słowa Najświętszej Maryi Panny wypowiedziane w 1251 roku do Szymona Stocka). Warto przypomnieć, że kto nosi szkaplerz karmelitański, ten otrzymuje obietnicę, że dusza jego w pierwszą sobotę miesiąca po śmierci będzie wyzwolona z czyśćca. Jednak szkaplerz to nie tylko obietnice, ale i zobowiązania. Jednym z nich jest noszenie tego znaku przynależności do Maryi w należytym duchu i życie zgodne z nauką Kościoła, naśladowanie Matki Bożej w codziennym życiu osobistym, zachowanie czystości według stanu, czynienie uczynków miłości i miłosierdzia, jak Maryja, oraz codzienna modlitwa przyłączona do szkaplerza. Szkaplerz karmelitański przypomina również o znaczeniu wiary i miłości w naszym życiu, a osoby go noszące mają także udział w duchowych dobrach zakonu karmelitańskiego.
Aleksandra Wojdyło
FOT: Uroczyste nałożenie Szkaplerza świętego