Nieopodal kaplicy miała się ukazać św. Barbara – dla uczczenia objawienia wzniesiono kamienną grotę i umieszczono w niej figurę Świętej. To właśnie w tej grocie 3 grudnia 2006. odsłonięto i poświęcono nową figurę, dając jednocześnie świadectwo, iż kult św. Barbary jest nieustannie żywy. Symboliczny powrót figury do groty stał się doskonałym wyrazem adwentowego pobudzenia wiary.
Uroczystość na Barbarce rozpoczęto o godz. 1300. Przy sprzyjającej aurze sprawowano Mszę św. polową, której przewodniczył i Słowo Boże wygłosił dziekan rejonu Toruń II, proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego i św. Siostry Faustyny na Koniuchach, ks. prał. Stanisław Majewski. Eucharystię koncelebrował również ks. Wojciech Miszewski – gospodarz miejsca i proboszcz parafii na Wrzosach.
W homilii ks. prał. Stanisław Majewski powiedział m. in.: „Ta niedziela uświadamia nam naszą przemijalność”. Biblijna wizja końca świata może tak po ludzku budzić trwogę. Jednakże Jezus dodaje odwagi, gdyż to, co obiektywnie straszliwe, dla chrześcijan jest dniem odkupienia – dniem, za którym należy tęsknić. „Chrześcijanin to człowiek Adwentu”, bo żyje dniem paruzji, jest zaledwie pielgrzymem na ziemskim padole. Prawda ta jest szczególnie istotna w miejscu, gdzie od wieków rozwijał się kult św. Barbary – patronki dobrej śmierci, a jednocześnie w miejscu kaźni tak wielu ludzi. Ks. prał. S. Majewski podkreślał, iż gdyby ofiary jesieni 1939 r., nie miały świadomości pielgrzymowania, a przy tym nadziei na zbawienie, to ich życie i przelanie krwi nie miałoby sensu.
Na Barbarce można nauczyć się dostrzegania obecności Boga w przyrodzie, można również kształtować postawę patriotyzmu. Jedno i drugie wydaje się być nieodzownym elementem owocnego pielgrzymowania. Poczynione przez kaznodzieję refleksje doskonale wprowadzają w nowy rok liturgiczny, w którym chrześcijanin powinien przyjrzeć się swemu powołaniu. Tym powołaniem jest ponowne spotkanie z Jezusem. „Św. Barbara na pewno dobrze to rozumiała”- trafnie zauważył ks. Majewski. Trzymane przez Świętą w dłoniach: palma zwycięstwa oraz kielich z hostią niewątpliwie sugerują, jaka powinna być droga i jej kres w przypadku życia chrześcijanina.
Po uroczystej Eucharystii nastąpiło odsłonięcie figury św. Barbary. Obrzędu poświęcenia dokonał ks. prał. Stanisław Majewski. Odmówiono również Litanię do św. Barbary.
Gośćmi niedzielnej uroczystości byli m. in. Monika Krauze – prowadząca Szkołę Leśną na Barbarce. To z inicjatywy tej właśnie instytucji podjęto działania zmierzające do powrotu figury św. Barbary na pierwotne miejsce. Obecna była też Małgorzata Sobecka – artystka, która wyrzeźbiła nową figurę. Nie zabrakło także przedstawicieli władz miasta Torunia. Prezydent Michał Zaleski oraz marszałek Piotr Całbecki wyrażali radość, iż Barbarka sukcesywnie ożywa i przeobraża się w prawdziwe miejsce kultu i rekreacji.
Ks. prał. Stanisław Majewski podczas homilii zauważył, iż Barbarka to „szkoła modlitwy i wiary; to miejsce dialogu i spotkania człowieka z człowiekiem”. Jakże trafne to było spostrzeżenie, bowiem uroczystość powrotu figury św. Barbary zgromadziła bardzo dużo ludzi – tych, dla których jest ona w istocie miejscem kultu i odnajdywania Boga: w Eucharystii, w przyrodzie, w bliźnim. Wszystkim obecnym w niedzielę na Barbarce podziękował ks. Wojciech Miszewski. Dodał jednocześnie, iż podjęte starania odzyskania autentycznej figury św. Barbary zostaną wkrótce uwieńczone sukcesem. Oddana w depozyt do muzeum w Pelplinie figura powróci na Wrzosy.
Joanna Kruczyńska