Diecezja Toruńska

Na wstępie zabrał głos o. Wojciech Zagrodzki CssR, który przypomniał, że pierwsza procesja miała miejsce w 1947 r. „Mieszkańcy Torunia nieśli w  sobie świadomość: idziemy do Matki, bo Jej zawdzięczamy ocalenie Torunia od zniszczeń w czasie II wojny światowej. Nadali tej procesji charakter dziękczynienia za obecność Maryi pośród nas, za nieustanną możliwość uciekania się do Niej”. Procesja trwa nieustannie oprócz przerwy w latach 1961-1981 wywołanej działalnością reżimu komunistycznego. Nie mogła się odbyć również w zeszłym roku, jednak wówczas po toruńskich parafiach rozpoczął peregrynację obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W tym roku ikona wyruszyła do kolejnych dekanatów diecezji.

Nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy poprowadził rektor WSD, ks. kan. Stanisław Adamiak. Następnie obecni kapłani, siostry zakonne, klerycy, przedstawiciele władz miasta i liczni wierni świeccy uformowali procesję, która wyruszyła do świątyni na Bielanach. W drodze modlono się o nowe powołania kapłańskie i zakonne, o święte rodziny, za młodzież.

Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił bp Wiesław Śmigiel. Pochylając się nad fragmentem z Księgi Izajasza i rozmowy proroka z królem Achazem, zauważył, że często postępujemy jak on, w trudnych sytuacjach próbując stosować własne rozwiązania i nie czekając na Boże słowoss. „Nie chcemy znaków od Boga, nie chcemy patrzeć na to, co Bóg dla nas przygotował. Nie chcemy, aby Bóg nami kierował, wybieramy swoje drogi okrężne, przebiegłe”. Pan jednak daje znak, a przepowiednia wypełnia się w osobie Jezusa Chrystusa.
Kolejną część rozważań hierarcha poświęcił perykopie ewangelicznej przedstawiającej śmierć Jezusa na Krzyżu. „Przychodzimy, aby blisko Maryi zasłuchać się w słowo, które kieruje do nas Jezus Chrystus. Ona nauczyła nas, jak Słowo przyjmować i pielęgnować, rozważać w swoim sercu. To w jej życiu Słowo Pana stało się ciałem, to Ona przyjęła Słowo bez cienia wątpliwości, z ogromną wiarą, zaufaniem”. Zwrócił uwagę, że scena opisana przez św. Jana musiała być bardzo bliska pierwszym chrześcijanom, ponieważ „intuicyjnie uznawali Maryję za swoją Matkę”. Wiedzieli dobrze, że oddanie Maryi Janowi to nie tylko ludzki gest odchodzącego Zbawiciela. „Dla Jana ukrzyżowanie Jezusa było decydującym momentem w całym życiu Chrystusa, w jego mesjańskiej misji Jan nazywa ten moment najważniejszą godziną Jezusa Chrystusa”. Hierarcha wyróżnił 5 scen na Krzyżu, które warto kontemplować: to intronizacja, wywyższenie Jezusa, potem dar szat i tuniki, następnie dar Matki, a zaraz potem dar Ducha Jezusowego i dar krwi i wody.

„Jezus został wyniesiony jako znak, któremu sprzeciwiać się będą. Ta historii dokonuje się nieustannie. Jest jako znak sprzeciwu, więc domaga się decyzji. Bardzo wielu odwróciło się od Niego. Ulegli plotce, skupili się na tym, co słyszeli od innych, pojawiło się zagrożenie ich spraw, interesów, jak w przypadku faryzeuszów i uczonych w piśmie. Także w obecnym czasie Chrystus woła o naszą decyzję” - mówił biskup. - „Albo jesteś ze Mną, jesteś moim synem, albo jesteś zastraszony, albo jesteś przeciwnikiem”.

Biskup Śmigiel zwrócił również uwagę, że przesłanie słów Jezusa z Krzyża można przedstawić w kilku wymiarach.  „Po pierwsze: Maryja pod Krzyżem Jezusa uczy nas heroicznego posłuszeństwa wobec Bożego planu, uczy nas odważnego trwania przy Chrystusie, towarzyszenia Mu aż po najtrudniejsze chwile życia. Czy to nie jest aktualne przesłanie na dzisiaj?”. Zaznaczył również: „przeżywamy czas, gdy trzeba być odważnym i zdecydowanym, trzeba walczyć o swoją świętość, nieskazitelność, uczciwość, żeby słowa znaczyły to, co znaczą naprawdę. To jest czas, w którym mamy być pod krzyżem i bronić  życia od poczęcia do naturalnej śmierci, zawsze, bez względu na to, jaka jest kondycja tego człowieka. I choćby nie wiem, jakie rezolucje były na świecie i jacy mędrcy się wypowiadali, to my mamy stać pod Krzyżem i słuchać słów, jakie kieruje do nas Bóg”.

Odnosząc się do przeżywanego w diecezji toruńskiej święta, Ksiądz Biskup zauważył, że „Maryja pod Krzyżem z woli Chrystusa stała się naszą Matką, Matką całego Kościoła i po macierzyńsku wprowadza nas w miłość Chrystusa. W niej każdy ma swoją Matkę, której może zawierzyć swój los. Potrzeba nam nowej, serdecznej relacji z Maryją”. Przywołał tu przykład z dzieciństwa Jana Pawła II, ale też sen ks. Jana Bosko o dwóch kolumnach, przy których statek symbolizujący Kościół mógł bezpiecznie zacumować. „Siła naszego Kościoła jest budowana na świętych sakramentach, na mocy słowa Bożego, na Eucharystii, ale też na naszym zaufaniu do Matki Bożej. Maryja obecna na drodze krzyżowej przypomina nam, że jest z nami także na naszej drodze krzyżowej, zwłaszcza wtedy, gdy cierpimy, gdy jesteśmy opuszczeni, poniżeni, kiedy dotykają nas choroby”.

Na zakończenie uroczystości toruński Pasterz podziękował nadzwyczajnym szafarzom i akolitom za ich posługę podczas epidemii. „Dla osób chorych i w podeszłym wieku przynosiliście pokarm na życie wieczne”. Następnie zawierzył diecezję Matce Bożej Nieustającej Pomocy. Eucharystię uświetnił śpiew chóru Perpetuo Soccorso pod batutą s. Nikodemy Sieczkoś, józefitki.

rc/Toruń
Fot. Renata Czerwińska